خواص شاه توت

با مصرف شاه توت کمبود املاح معدنى بدن را ترمیم کنید. شاه توت را توت شامى هم مى گویند. در بیشتر نقاط ایران درخت آن وجود دارد و بعد از اینکه توت سفید تمام شد شاه توت مى رسد و به بازار مى آید.

درخت شاه توت بزرگ و بلند مى شود. میوه آن هم درشت و آبدار است وقتى کاملا برسد طعم شیرین معطرى پیدا مى کند که هر ذائقه اى آن را مى پسندد. در جنوب فرانسه درخت شاه توت به عمل آمده است و بطورى که مى گویند این درخت از ایران به آن کشور رفته و غرس شده است . 

 

شاه توت چه دارد؟

شاه توت را تجزیه علمى کرده اند و دیده اند که داراى مقدار کمى مواد آلبومینوئید، مواد چربى ، پکتین و سقز مى باشد. شاه توت وقتى کاملا رسید از گلوکوز و ماده قندى سرشار است . داراى املاح معدنى اسید آزاد، اسید سوکسینیک یک ماده رنگى به نام سیانین و ویتامینهاى ((آ)) و ((ث )) مى باشد. شاه توت از میوه هاى مغذى ، تصفیه کننده خون محسوب مى شود. نرسیده آن قابض و رسیده آن ملین است . در کشورهاى بالکان به برگ شاه توت اهمیت فراوان مى دهند و آن را مى جوشانند و جوشانده آن را به کسانى که بیمارى قند (دیابت ) دارند مى دهند تا آنها را معالجه کند. معالجه بیمارى قند در کشورهاى بالکان با جوشانده برگ شاه توت اهمیت و شهرت فراوانى دارد.

میوه شاه توت براى چه کسانى خوب است ؟

مصرف شاه توت براى بچه ها و دانشجویان که از امتحان خسته شده اند مفید است زیرا با مصرف آن کمبود املاح معدنى و ویتامیهاى ((آ)) و ((ث )) بدن آنها ترمیم مى گردد شاه توت وقتى کاملا رسید و شیرین شد خاصیت ملین پیدا مى کند و به رفع خستگى و یبوست مزاج کمک مى کند. مربا و مارمالاد شاه توت وقتى خوب تهیه شده باشد براى همان مصارفى که در بالا شرح دادیم عالى است .

آب شاه توت نرسیده را اگر در دهان غرغره کنند براى رفع برفک و آنژین و ورم دهان مفید است . وقتى با ماده رنگى شاه توت آغشته شد با شستشوى معمولى از بین نمى رود و براى پاک کردن آن باید برگ درخت شاه توت را به دست مالید و با آب شست تا رنگ شاه توت را از دست محو کند.

برگ شاه توت را وقتى در دست له کنید و با آن دست را بشویید کفى مانند کف صابون از آن پیدا مى شود شاه توت را هم حتى الامکان مثل توت وقتى شکم خالى است باید خورد والا اگر شکم پر باشد تولید گاز و نفخ خواهد کرد و اگر روى غذایى مثل ماست خورده شود شخص را به اسهال مبتلا مى سازد.

طریقه مصرف شاه توت 

میوه شاه توت وقتى کاملا رسیده است براى یبوست مفید است.

وقتى شاه توت کاملا نرسیده است آب آن را مى گیرند. یک لیتر آب شاه توت کاملا نرسیده 20 تا 25 گرم اسید سیتریک دارد. در این حالت آن را مى جوشانند تا کمى غلیظ شود.

این شربت خاصیت قبض کننده دارد بدین جهت مواقعى که گلودرد مى گیرید و با آنژین مى شود یا در دهان برفک پیدا مى شود آنرا غرغره مى کنند.

برگهاى شاه توت را دم مى کنند و دمکرده آن را به عنوان دواى دیابت مصرف مى کنند و یا شیره برگهاى شاه توت را مى گیرند و براى معالجه دیابت 30 تا 50 قطره آن قبل از غذا مى خورند.

در آخرین تجزیه علمى که از شاه توت شده است این مواد دیده شده است : 1- آب : 75/84 درصد 2- مواد قندى : 19/9 درصد 3- اسید آزاد: 86/1 درصد. 4- مواد نشاسته اى : 39/0 درصد. 5- مواد پکتینى ، چربى ، املاح و سقز: 20 تا 30 درصد. 6- خاکستر: 57/0 درصد. مواد غیر محلول : 25/2 درصد. تانن ، سیانین (ماده رنگین )، اسید سوکسینیک و ویتامینهاى ((آ)) و ((ث )).

حکیم موفق الدین هروى در کتاب خود راجع به شاه توت مى نویسد:

اگر توت سیاه را خشک کنى و بکوبى آرد آن شکم ببندد و معده قوى گرداند و صفرا ساکن کند و معده پاک گرداند. شیره توت رسیده آماس گرم را که در دهان و گلو بود بنشاند.

مولف فرحنامه مى نویسد: شاه توت طبعش سرد و تر است ، صفرا بنشاند و گرمى ببرد.