خواص زیره

زیره سیاه یا زیره کرمانى گیاهى است که ریشه آن هم معطر و شیرین است . ساقه هاى آن کلفت و به شکل پاى غاز است که در ابتدا راست است و بعد شاخه شاخه مى شود و تا پنجاه سانتیمتر ارتفاع پیدا مى کند.
گلهاى زیره سفید و یا سرخ رنگ است که میوه آن به شکل زیره از آن پیدا مى شود و خیلى معطر است . اگر دانه زیره را در دست بگیرید و به آن نگاه کنید خواهید دید که داراى پنج خط کناره نازک است .  
نام زیره در زبانهاى اروپایى از اسم فارسى قدیمى آن گرفته شده است زیرا در ایران باستان به زیره (کرویا) مى گفته اند.

تاریخچه زیره
زیره از ادویه اى است که انسانهاى ماقبل تاریخ آن را مصرف مى کرده اند. دلیل این ادعا این است که زیره را در خانه هاى دریاچه اى که مردم ماقبل تاریخ در آن سکونت داشته اند پیدا کرده اند. یونانیها و رومیان از خواص آن بى اطلاع بوده اند ولى آن را مصرف مى کرده اند. ابن بیطار طبیب عرب آن را مى شناخته و مصرف آن را براى دفع نفخ شکم تجویز مى کرده است .
سنت هیلاگارد خواص و مزایاى زیادى براى زیره تشخیص داده و عقیده داشته است که زیره نفخ شکم را برطرف کرده و خروج ادرار را زیاد مى کند. کرمهاى روده را دفع کرده و معده را تقویت مى کند و تب را از بدن دور مى سازد.
در انگلستان زیره شهرت زیادى دارد چنانکه شکسپیر در یکى از داستان هایش ، پهلوان داستان را دعوت مى کند که سیب درختى را با زیره بخورد تا از نفخ شکم خلاص یابد.

خواص درمانى زیره
از زمانهاى بسیار قدیم ، زیره جزو چهار تخم گرم وارد ترکیبات دارویى براى درمان بیماریها شده است . زیرا تخم زیره داراى خواص تقویت کننده ، هضم کننده ، کرمکش ، ضد ثقل ، ضد نفخ و ضد قولنج کودکان و ضد تب و عارضه ((بلعیدن هوا)) بوده است و بهترین طریقه استعمال آن ، دم کردن آن است که تخم زیره را در آب جوش دم کرده مى نوشند. و مقدار مصرف آن هم یک قاشق قهوه خورى در یک فنجان آب جوش بوده است که بعد از هر غذا مصرف مى شود و یا اینکه عرق آن را مى گرفته اند و مصرف مى کرده اند، عرق زیره در هندوستان و پاکستان کنونى مصرف زیادى دارد.(5)

خواص غذایى زیره
رومیان باستان زیره را مثل یک سبزى مى خوردند و مخصوصا ریشه آن را چون شیرین بود مثل هویج مصرف مى کردند و دانه زیره را که بسیار معطر بود در سوسهاى معروف آپسیوس مصرف مى کردند.
ژول سزار امپراتور روم عقیده داشت که ریشه هاى زیره سربازان والریس را از مرگ در اثر گرسنگى نجات بخشید.
کشورهاى شمال اروپا هم از زمانهاى بسیار طولانى زیره را مى کاشته اند و آن را مثل سبزى مصرف مى کرده اند، ریشه آن را مثل هویج مى خورده اند و برگهاى تازه آن را در سالاد مصرف مى کرده اند.
دانه هاى زیره را مثل ادویه در کشورهاى شمال اروپا و اروپاى مرکزى در سوپ ، راگو و کلم شور (شو کروت ) مصرف مى کرده اند. در آلمان و هلند پنیر مخصوصى از زیره مى ساختند که هنوز شهرت قدیمى خود را حفظ کرده است . زیره را در آلمان ، مجارستان و قفقاز به نان مى زنند و نانهاى قندى و شیرینى هاى سنتى مخصوصى در این کشورها از زیره تهیه مى کنند.
در انگلستان یکى از آداب آشپزى معروف اکسفورد این است چند دانه تخم زیره در سیب درختى فرو کنند و آن را در کوره بپزند و به عنوان دسر مصرف نمایند.
در فرانسه نُقل مخصوصى از زیره درست مى کنند که سالیان دراز به این طرف این نقل معروفیت زیادى دارد.